به دوست داشتنت ادامه می دهم . به دوست داشتن تو که از تو ناچارم و به خواستنت دچار
به دوست داشتن و خواستن جسم و جان تو ، هوای تو و تمام آن چه که تو را لمس میکند و در برمی گیرد و از من جدا می کند
هنوز هم حسرت ادامه ی آن شعر را دارم که تجریش بودیم و تو می خواندی و نیمه کاره ماند !
با تمام این ها ، من خوبم و هنوز نمرده ام ( و شاید تنها بد بودنم همیِن باشد ! ) … تو خوبی عزیز بی معرفت نامردم من ؟
دلنوشته ها و متون زیبا …