دلنوشته ها و متون زیبا …
ديدم او را آه بعد از بيست سال
گفتم : اين خود اوست، يا نه، ديگري ست
چيزكي از او در بود و نبود
گفتم : اين زن اوست ؟ يعني آن پري ست ؟
هر دو تن دزديده و حيران نگاه
سوي هم كرديم و حيرانتر شديم
هر دو شايد با گذشت روزگار
در كف باد خزان پرپر شديم
از فروشنده كتابي را خريد
بعد از آن اهنگ رفتن ساز كرد
خواست تا بيرون رود بي اعتنا
دست من بود در را برايش باز كرد
عمر من بود او كه از پيشم گذشت
رفت و در انبوه مردم گم شد او
باز هم مضمون شعري تازه گشت
باز هم افسانه مردم شد او
شاید توهم دلت برایم
تنگ شده باشد
شاید توهم
دیدگانت میان انبوه جمعیت
بدنبال من گشته باشد
راست بگو
شاید به عطر گلی بیاد من افتاده باشی
یا در عمق یک جاده دور
منتظر رسیدنم باشی
راست بگو
قلبت برایم پر نزد ؟
برای یک لحظه دیدنم
دلت خدا خدا نکرد ؟
راست بگو
اگر دوستم داری
اگر برای زندگی
بودنم را نیاز داری
راست بگو
برای یکبار هم که شده
بین من و قلب و خودت
کمی فقط راست بگو
بیا و دوباره
دروازه ی احساس را
برویم بگشا
تا واژه ها جان تازه بگیرند
تا قلم رقص آید و
ترانه ها سماع گیرند
Shias regard Hussein as an Imam (Spiritual leader) and a martyr. He is believed to be the third imam. He set out on his path in order to save Islam and the Ummah from annihilation at the hands of Yazid. According to Sunni belief he was a willing sacrifice to religious necessity, and Sunni view Hussein as an exemplar of courage and resistance against tyranny. Ashura, a day of mourning and self-reflection, is held in honor of his suffering.
The saying, “Every day is Ashura, every land is Karbala,” is a reminder to live one’s life as Husayn did on Ashura, with total sacrifice to Allah and for others. This saying also signifies “We must always remember, because there is suffering everywhere”.
امروز بالاخره نسخه پشتیبان وبلاگ سالهای گذشته ام رو که توی پرشین بلاگ داشتم رو روی سایتم ریختم، البته همه رو خصوصی کردم نتیجتاً جز برای من واسه کسی قابل دسترسی نیست. قصد اینه که دونه دونه از این حالت درشون بیارم بعد از بازبینی اونها که فعلا زمان میبره. فعلا دو تا از نوشته ها رو به حالت رمز عبوری در آوردم … خودم هم نمیدونم الان دارم چی میگم فقط دارم مینویسم. مسئله اینه که کل نوشته های من توی اون وبلاگ در طول 3 سالی که می نوشتم به صد عنوان نرسید … حال اونکه از 11 سپتامبر تا الان هر روز مطلب نوشتم. زیاد حرفیدم، بسه دیگه نه؟
looking at your picture from when we first met
به عکس های روزای اول آشناییمون نگاه می کردم
you gave me a smile that i could never forget
لبخندی بهم زدی که هیچوقت فراموش نمی کنم
and nothing i could do to protect me from you that day
و هیچ چیز توی دنیا نمی تونست جلوی عاشقت شدنم رو بگیره
you and i were everything to me
تو همه چیز من بودی
I just want you to know
می خوام بدونی
that i’ve been fighting to let you go
خیلی با خودم جنگیدم تا فراموشت کنم
some days i make it through
بعضی روزها از پسش بر میام
and then there’s nights that never end
ولی شبهایی هست که هیچوقت تموم نمی شن
i wish that i could believe
کاش می تونستم باور کنم
that there’s a day you’ll come back to me
که یه روزی دوباره بر میگردی پیشم
but still i have to say
ولی باز باید بگم:
i would do it all again
Jesus, A Prophet of Hope and Love …
Lord’s Prayer:
For the kingdom, the power, and the glory are yours now and for ever. Amen.
Sometimes, I sit and look at life from a different angle
Don’t know if I’m God’s child or I’m Satan’s angel
I can’t help now but wonder what your brown eyes were concealing.
They just showed me reflections of all that I was feeling.
Our bodies close together like my ride hand in my glove.
Hearts pounding with excitement, and, dare I say it, love.
I know I’ll never own you it’s your nature to run free.
I pray the Lord above that one day you’ll come back to me.
Then, we’ll ride off in glory until our time is done
And, I will be your hero, your cowboy in the sun.
This broken heart can still survive With a touch of your grace.
این قلب شکسته با مهربانی تو دوباره جون میگیره